Mijn naam is Babette, getrouwd met Mark en moeder van onze lieve dochter Linde.  

Mijn drive om mensen te helpen is al vroeg in mijn jeugd ontstaan. Mijn broer heeft een verstandelijke beperking en werd veel gepest. Deze situatie was aanleiding voor mijn Kleine IK om voor mijn broer te willen zorgen en zelf op de achtergrond te blijven, wat voor veel uitdagende situaties heeft gezorgd in mijn volwassen leven. Inmiddels heb ik geleerd dat hier ook kwaliteiten achter schuilen, zoals loyaliteit, medemenselijkheid en invoelendheid. Deze kwaliteiten heb ik verder uitgediept en neem ik mee in de begeleiding van mijn cliënten. 

Mijn cliënten omschrijven mij als veilig, rustig, grappig en eerlijk. Ik krijg vaak terug te horen dat ik goed kan luisteren. 

Na het volgen van diverse opleidingen en trainingen, heb ik me breed kunnen oriënteren in de menselijke begeleiding. Ik noem mezelf dan ook eerder een generalist dan een specialist. Ik ken een hoop methodes, maar ik werk in eerste instantie intuïtief. Niet via een vastgelegd spoor, maar afgestemd op jouw hulpvraag. In de begeleiding van mensen vind ik veiligheid, medemenselijkheid en gelijkheid belangrijk. We zijn allemaal mensen en iedereen maakt wel eens iets ingrijpends mee. Niets is mij te gek. 

Ik sta altijd open om iets nieuws te leren. Dit is ook wat mij typeert: ik kijk kritisch naar mijzelf en houd mezelf graag scherp. Tevens een valkuil; té kritisch is natuurlijk ook niet goed. Een grote tegenhanger als inspiratiebron is mijn spirituele kijk op het leven. Niet zweverig, maar wel open minded. Het helpt me altijd weer. 

In mijn vrije tijd houd ik van boswandelingen maken met onze hond Youp, oude kasten opknappen, ecstatic dance, mediteren, sporten en schrijven. 

Wat ook leuk is te benoemen, is dat ik tijdens mijn SPH-opleiding stage heb gelopen in een kindertehuis in India, waar kinderen met zintuiglijke en lichamelijke beperkingen woonden en naar school gingen. Samen met mijn kamergenote hielpen we op school waar meer dan vijftig kinderen in de klas zaten (zoals je hiernaast ziet) en gingen we mee met het fieldwork. Wat me vooral bij is gebleven, is de creativiteit die men ontwikkelt in armoede, maar ook het optimisme ondanks erbarmelijke omstandigheden. Daar heb ik enorm veel van geleerd. 

Wil je meer weten? Neem dan gerust contact op.